Τώρα που σμίγουν οι καιροί
ωχ Ρηνιώ ρε Κατερινιώ
αντάμωσαν οι φίλοι καλέ,
καλέ εσύ κέρνα μας γλυκό κρασί.
Στρώνουνε τάβλα αργυρή
ωχ Ρηνιώ ρε Κατερινιώ
άχου χρυσό ριχτάρι καλέ,
αχ καλέ και σγουρέ βασιλικέ.
Χύνεται κόκκινο κρασί
ωχ αμάν βρε και πάλι αμάν
πίνουνε εχθροί και φιλοί καλέ,
καλέ εσύ κέρνα μας γλυκό κρασί,
πίνουνε εχθροί και φιλοί καλέ,
αχ καλέ και σγουρέ βασιλικέ.
Πίνω κι εγώ τη πάρτη μου
ωχ Ρηνιώ ρε Κατερινιώ
απ’ της Ρηνιώς τα χείλη καλέ,
καλέ εσύ κέρνα μας γλυκό κρασί,
απ’ της Ρηνιώς τα χείλη καλέ,
αχ καλέ και σγουρέ βασιλικέ.
