Χίλιοι γιατροί με κοίταξαν, αχ!
σ’ Ανατολή και Δύση
κι όλοι, μανούλα μου γλυκιά,
μ’ έχουν αποφασίσει.
Μάνα, το πικρό σου δάκρυ
δεν μπορεί για να με γειάνει,
του καθένα η μοίρα γράφει
πότε πρέπει να πεθάνει.
Μάνα μου πες πως βρίσκομαι, αχ!
στην ξενιτιά χαμένος,
ή ότι παραστράτησα
και είμαι ξεγραμμένος.
Μάνα, το πικρό σου δάκρυ
δεν μπορεί για να με γειάνει,
του καθένα η μοίρα γράφει
πότε πρέπει να πεθάνει.
Και στην αγάπη μου μην πεις, αχ!
ο γιος σου πως θα σβήσει,
μα τάχα πως την ξέχασα
και άλλον ν’ αγαπήσει.
