Αυτή η νύχτα θα `ναι πιο μεγάλη,
η σκέψη μου δεν ξέρω πού θα βγάλει,
κρυφό ταξίδι ο λογισμός, με πάει, με φέρνει,
καράβι μοιάζω στη στεριά που αργοπεθαίνει,
κρυφό ταξίδι ο λογισμός, με πάει, με φέρνει,
καράβι μοιάζω στη στεριά που αργοπεθαίνει.
Δεν είσαι έρωτας εσύ, είσαι βροχή μονάχα,
δεν είσαι έρωτας εσύ, που πάντα ήθελα να `χα,
δεν είσαι αγάπη, δεν είσαι αγάπη, μα σύννεφο και σκόνη,
είσαι μια Χίμαιρα που όσο πάει και μεγαλώνει.
Απόψε θα σου πω για όσα με καίνε,
για όσα πράγματα αγαπώ, όσα μου φταίνε,
θα τραγουδήσω ό,τι κρύβει το μυαλό μου,
για κάθε αγάπη που `φυγε, κάθε παράπονό μου,
θα τραγουδήσω ό,τι κρύβει το μυαλό μου,
για κάθε αγάπη που `φυγε, για κάθε παράπονό μου.
Δεν είσαι έρωτας εσύ, είσαι βροχή μονάχα,
δεν είσαι έρωτας εσύ, που πάντα ήθελα να `χα,
δεν είσαι αγάπη, δεν είσαι αγάπη, μα σύννεφο και σκόνη,
είσαι μια Χίμαιρα που όσο πάει και μεγαλώνει.
