Χόρεψε σαν Ρωμιά
σα λιμνοκαλαμιά
τα μάτια σου μαχαίρια
και τα χέρια σου σπαθιά.
Χόρεψε να γινώ
δεκαοχτώ χρονώ
τ’ αστέρια να μαδήσω
να σε ντύσω ουρανό.
Χόρεψε να πάψω να πονώ.
Πίνω της αγάπης τ’ ακριβό κρασί
κόπιασε, δοκίμασε κι εσύ
να σπιθοβολήσει αίμα και καρδιά
να φουντώσει η βραδιά.
Χόρεψε σαν Ρωμιά
σα λιμνοκαλαμιά
με το φεγγάρι ντέφι
με τραγούδια ασημιά.
Χόρεψε να χαρώ
το σώμα, το φτερό
που αστραφτοκοπάει
και με πάει στ’ όνειρο.
Χόρεψε σαν νύφη στο νερό.
