Αγρίμι της θάλασσας πιασμένο στο δίχτυ.
Χρόνια και χρόνια στο τροχό.
Πιασμένο στο δόκανο δελφίνι βουνίσιο.
Χρόνια και χρόνια στο τροχό.
Τρυγόνα στη γλάστρα, λουλούδι στη ξόβεργα.
Χρόνια και χρόνια στο τροχό.
Κι εγώ την αρκούδα καρφώνω τις νύχτες μονάχος
στα πέλαγα με τον αστρολάβο στο αμπάρι της Αργώς.
Χρόνια και χρόνια στο τροχό.
Στην πιλοτίνα της Αργώς, χρόνια και χρόνια κληρωτός.
Νερό το κιβούρι μου στεγνό το λαγήνι.
Σ’ ένα κατάρτι ναυαγός.
Οργώνω τον άνεμο, θερίζω τα βράχια.
Σ’ ένα κατάρτι ναυαγός.
Τραγούδι μακρόσυρτο το παίρνει τ’ αλάτι.
Σ’ ένα κατάρτι ναυαγός.
Κι εγώ τη γοργόνα προσμένω τα Φώτα
να φέξει μεσάνυχτα τον έρημο Πόντο.
Στο αμπάρι, στο αμπάρι της Αργώς
σ’ ένα κατάρτι ναυαγός.
Στην πιλοτίνα, της Αργώς.
Χρόνια και χρόνια κληρωτός.
