Είμαι μόνος, είμαι ξένος, έρημος και ορφανός
απ’ τη μοίρα δικασμένος τριγυρνώ σαν ναυαγός.
Χτύπα με μοίρα, χτύπα με, τυράννησέ με ακόμα
χτύπα το δόλιο μου κορμί, ώσπου να μπει στο χώμα.
Είν’ ο πόνος ριζωμένος μες στη δόλια μου καρδιά,
υποφέρω μα δε βρίσκω ούτε μια παρηγοριά.
Μ’ έριξες κακούργα μοίρα απ’ το σπίτι μου μακριά,
δεν υπάρχει μες στον κόσμο καταδίκη πιο βαριά.
