Χώρες που απλώνεστε γαλήνιες δίχως σύνορα,
διάφανες πόλεις κρυμμένες μες το φως
λικνίζεστε στην άκρη του ορίζοντα
σαν όνειρο, σαν πόθος κοντινός.
Μα εγώ κάτω από τα κύματα σας χάνω.
Πώς να νικήσω αυτό τον άγριο καιρό;
Βουλιάζω μες το τίποτα κι όλο φοβάμαι.
Φοβάμαι πως θα αργήσω να σας βρω.
Βουλιάζω μες το τίποτα κι όλο φοβάμαι.
Φοβάμαι πως θα αργήσω να σας βρω.
