Χωρίς δουλειά, χωρίς λεφτά κι άδειο ψυγείο
κι ένα μυαλό που θέλει πάντα συνεργείο
έχω κι εσένα να μου λες να παντρευτούμε
“Με τι θα ζούμε;” σε ρωτάω ειλικρινά
Θέλεις να τρέχω μια ζωή και να μη φτάνω
και την ψυχή μου λίγο λίγο να τη χάνω
μ’ αρέσει που ‘λεγες πως ήσουν υπεράνω
και μου γυρεύεις τώρα γάμους και παιδιά
Δε θα είσαι καθόλου καλά
δεν αλλάζω ζωή και μυαλά
Χωρίς δουλειά, χωρίς λεφτά μήνας δε βγαίνει
με δανεικά και κάρτα πάντα φορτωμένη
δεν το φαντάστηκα από σένα ν’ απειλούμαι
“Με τι θα ζούμε;” σε ρωτάω ειλικρινά
Εγώ δεν έχω ν’ αγοράσω δυο τσιγάρα
έχω μονάχα στην καρδιά μου μια λαχτάρα
τη μουσική μου για ευχή μου και κατάρα
κι εσύ γυρεύεις τώρα γάμους και παιδιά