Οι γλυκές κουρασμένες κυρίες
μελαγχολούν δύο δύο
εις το ζαχαροπλαστείο
με ντεμοντέ ιστορίες.
“Θυμάσαι το κίνημα του Δεκέμβρη;
Τι εποχή κι αυτή!
Αχ, αυτές οι αριστερές κυβερνήσεις
τι αγενείς αναμνήσεις!
Φέτος έβαψα το μπάνιο φιστικί.
Περάσαμε πάντως
εφτά χρόνια με ηρεμία,
έχω κι αυτή την υπνηλία!”
Οι γλυκές κουρασμένες κυρίες
όλο βαριούνται δύο δύο
όλο στο ζαχαροπλαστείο
κι όλο θυμούνται ιστορίες.
“Ο γιος μου όλο προκηρύξεις
η δε κόρη μου ήξεις αφήξεις,
έχει φρονήματα Μαοϊκά και με πληγώνει.
Αχ, τι γεροδεμένο γκαρσόνι!
Παίρνουμε ακόμη δυο γλυκά;”
Οι παλιές πονεμένες κυρίες
σιωπηλές και οι δυο
όλο παλιές ιστορίες
στο ζαχαροπλαστείο.
