Ο ήλιος κρύφτηκε απ’ το φεγγάρι
ξημέρωσε νυχτιά,
πες μου μανούλα μου ποιος θα με πάρει
ποια ξένη αγκαλιά,
πες μου μανούλα μου ποιος θα με πάρει
ποια ξένη αγκαλιά.
Τα μαύρα κύματα πλέκω στεφάνι
σ’ αχτένιστα μαλλιά,
νυχτιάτικο φορώ, χλωμό φουστάνι
στην άδεια μου καρδιά,
νυχτιάτικο φορώ, χλωμό φουστάνι
στην άδεια μου καρδιά.
Χειμώνας πρόφτασε το καλοκαίρι
κι εγώ αμυγδαλιά,
δίνω τα άνθη μου στο κρύο αγέρι,
στον άσπλαχνο χιονιά,
δίνω τα άνθη μου στο κρύο αγέρι,
στον άσπλαχνο χιονιά.
Μάνα μου πότιζε τη λεμονιά μου,
πατέρα τη ροδιά,
στερνή αδελφούλα μου τα γιασεμιά μου
ν’ ανθίσουνε ξανά,
στερνή αδελφούλα μου τα γιασεμιά μου
ν’ ανθίσουνε ξανά.
