Δεν μπορώ να καταλάβω
από μένα τι γυρεύεις,
την ημέρα με πληγώνεις
και το βράδυ με χαϊδεύεις.
Μα γιατί να σ΄αγαπήσω, μεταννόησα,
μαύρη να ‘τανε η ώρα που σε γνώρισα,
μαύρη να ‘τανε η ώρα που σε γνώρισα,
μα γιατί να σ΄αγαπήσω, μεταννόησα.
Ζήλια, μίσος και αγάπη
πλημμυρίζουν την καρδιά σου
κι όμως, δεν μπορώ να λείψω
μια στιγμή από κοντά σου.
Μα γιατί να σ΄αγαπήσω, μεταννόησα,
μαύρη να ‘τανε η ώρα που σε γνώρισα,
μαύρη να ‘τανε η ώρα που σε γνώρισα,
μα γιατί να σ΄αγαπήσω, μεταννόησα.
Απ’ τη μια με κάνει θύμα
η πλανεύτρα η ομορφιά σου
κι απ’ την άλλη με παιδεύει,
σαν το σκλάβο, η καρδιά σου.
Μα γιατί να σ΄αγαπήσω, μεταννόησα,
μαύρη να ‘τανε η ώρα που σε γνώρισα,
μαύρη να ‘τανε η ώρα που σε γνώρισα,
μα γιατί να σ΄αγαπήσω, μεταννόησα.
