Ως εν ουρανώ και επί της γης έχει αλλάξει για πάντα το φως της ζωής
Στην πολιτεία του ήλιου σκοτεινή είναι η νύχτα της ψυχής
Όχι δεν νοιάζεται κανείς
Όμορφα ήταν κάποτε εδώ μα τώρα πια έχει να βρέξει καιρό
Κι εσύ κοιτάς τον ουρανό μήπως και δεις το Θεό
Και δε χορταίνεις και μ’ αρρωσταίνεις
Αμαρτίες γονέων εκπαιδεύουν παιδιά
Της Ελλάδας παιδιά
Ζούμε ανάμεσα τους
Ελεύθερους μας άφησε ο θεός κι η γη δούλο δεν έκανε κανένα
Καταρρέει η εικόνα τα πιο όμορφα δεν τα ‘χω ζήσει ακόμα
Ζούμε ανάμεσα τους
Αγαπήσου, matha’ fucka
Αγαπήσου και αυτή η ζωή μπορεί να γίνει και δική σου
Αγαπήσου λίγο νερό ακόμα στο κρασί σου
Αγαπήσου
Φοβάσαι τι μήπως τα πόδια σου σηκώσουν σκόνη και χαθείς
Ως εν ουρανώ και επί της γης
