Ζουρλοπαινεμένης γέννα
έλα στην αγκάλη μου
κι ό,τι σου ‘χω καμωμένα
κάνε τα χαλάλι μου
Έλα το σεβντά να σβήσεις
που ‘χω ‘γω για σένανε
και για τα παλιά μας ντέρτια
μην ακούς κανένανε
Ζουρλοπαινεμένης γέννα
τρέλανες και μένα
τη μανούλα μου λυπήσου
όπου μ’ έχει ένανε
