Πόσα φαρμάκια έχω πιει
μες στης ζωής τη στράτα
η μοίρα μου δε χόρτασε
για να μου πει σταμάτα.
Ζωή μου φαρμακώθηκες
απ’ την ψευτιά του κόσμου
καρδιά μου έγινες φωλιά
της λύπης και του πόνου.
Κλάψε καρδιά μου άτυχη
και μη ζητάς χατίρι
μα πίνε το γουλιά γουλιά
της πίκρας το ποτήρι
