Στο πουθενά τα μάτια σου μα εγώ δίπλα σ’ εσένα,
δεν άκουγες, δεν έβλεπες πόσο σε αγαπώ,
εγώ, πάντα μέσ’ στη σιωπή, δειλά σου εξηγούσα,
αν μάθεις πόσο σ’ αγαπώ, μπορεί να φοβηθείς.
Κλεμμένη αγάπη, έφυγες μακριά, φεγγάρια ματωμένα,
στ’ αζήτητα η δική μου η καρδιά που ράγισε για σένα,
ποτέ δεν είπες ότι μ’ αγαπάς, τα μάτια σου ήταν ξένα,
σε λήστεψαν, σου έταξαν πολλά, ζωή παραμυθένια.
Το ήξερα, δεν ήθελα όμως να το πιστέψω,
ήξερα πως δεν μ’ αγαπάς, μα σ’ αγαπώ εγώ,
τα μάτια σου ήταν σκοτεινά, σαν μαύρη καταιγίδα,
αν μάθεις πόσο σ’ αγαπώ, μπορεί να φοβηθείς.
Κλεμμένη αγάπη, έφυγες μακριά, φεγγάρια ματωμένα,
στ’ αζήτητα η δική μου η καρδιά που ράγισε για σένα,
ποτέ δεν είπες ότι μ’ αγαπάς, τα μάτια σου ήταν ξένα,
σε λήστεψαν, σου έταξαν πολλά, ζωή παραμυθένια.
