Δεν υπάρχει μεγαλύτερο κακό,
δεν υπάρχει μεγαλύτερη πικρία,
ν’ αγαπάς τον άνθρωπό σου σαν Θεό
με αντάλλαγμα την αδιαφορία.
Πάψε πια ν’ αδιαφορείς
έρωτά μου και λατρεία
με κατάντησες σωρό
κι άλλο πια δεν τη μπορώ
τη δική σου αδιαφορία.
Να κρεμιέμαι από μια λέξη σου ψυχρή,
να κρατιέμαι από μια άχρωμη ματιά σου,
λίγα χάδια να ζητώ με πυρετό
και να βρίσκω παγωμένα τα φιλιά σου.
Πάψε πια ν’ αδιαφορείς
έρωτά μου και λατρεία
με κατάντησες σωρό
κι άλλο πια δεν τη μπορώ
τη δική σου αδιαφορία.
