Στα χείλη το χαμόγελο μαράθηκε
στα μάτια μου η σκέψη σου βροχή
Ελπίδα η αγάπη σου που χάθηκε
κι ο πόνος μου αγιάτρευτη πληγή
Αδυναμία μου ήσουνα κι έμεινες
και σαν το αίμα μου κυλάς μες στο κορμί μου
Αδυναμία μου, έφυγες κι έγινε
ένα μαρτύριο ολόκληρη η ζωή μου
Τα χέρια μου σαν φύλλα σιγοτρέμουνε
Τη σκέψη μου την πνίγει ο καημός
Τον πόνο που τα λόγια σου μου φέρανε
τον ξέρει τώρα μόνο ο Θεός
Αδυναμία μου ήσουνα κι έμεινες
και σαν το αίμα μου κυλάς μες στο κορμί μου
Αδυναμία μου, έφυγες κι έγινε
ένα μαρτύριο ολόκληρη η ζωή μου
