Αφού δε με αγαπάς και μου φέρεσαι αλλιώτικα
αφού στις ντισκοτέκ μου κουνιέσαι με νησιώτικα
αφού με ένα σου κλικ με βυθίζεις στο παράπονο
για πες μου γιατί εγώ σαν τον τρελό εννοώ
Να πέφτω σαν δραχμή στη σχισμή που `χεις στο στήθος σου
να κλέβω τραγουδάκια μονάχα από τον κήπο σου
να κάνω τον κομπέρ στα θεάματα της νύχτας σου
κι εσύ να μη με κοιτάς να μη μιλάς του τρελού
Με διαμάντια και ρουμπίνια τη μιζέρια και τη γκρίνια
θα σου στολίσω
και μ’ ελληνικά ψηφία της καρδιάς σου τη μαφία
θα ξεκληρίσω
Αφού με ξεπουλάς με κασέτες στην Ομόνοια
αφού δεν ξεχωρίζεις τ’ αγκάθι απ’ τη μπιγκόνια
αφού και το φεγγάρι το βγάζεις σε λογάριθμους
για πες μου γιατί εγώ σαν τον τρελό προσπαθώ
Να φτιάξω ένα γοβάκι που να χωράει το πόδι σου
μια πίστα να χορεύεις να χαίρεται ο Ηρώδης σου
τεράστιους προβολείς να φωτίζουν τη σπατάλη σου
κι εσύ να μη με κοιτάς να μη μιλάς του τρελού
Με διαμάντια και ρουμπίνια τη μιζέρια και τη γκρίνια
θα σου στολίσω
και μ’ ελληνικά ψηφία της καρδιάς σου τη μαφία
θα ξεκληρίσω
Κι ας μη με αγαπάς κι ας μου φέρεσαι αλλιώτικα
κι ας θες στις ντισκοτέκ να κουνιέσαι με νησιώτικα
θα πέσω σαν δραχμή στη σχισμή που `χεις στο στήθος σου
