Στην εκκλησιά χωρίς κερί
κορμί αγιασμένο απ’ την ψυχή
λιμάνι δίχως την βροχή
και θάλασσα χωρίς νησί
αφού ‘φυγες και εσύ, αφού ‘φυγες και εσύ
Ποιος θ’ ανάψει το κερί
ποιος θα στρώσει το σεντόνι
ποιος θα ντύσει την αυλή
για να μπει το χελιδόνι, για να μπει το χελιδόνι
Κάτω στον κήπο αδειανό
κι ένα παράθυρο κλειστό
που να βρω δρόμο να διαβώ
που να σταθώ να ξεχαστώ
αφού μου ‘φυγες εσύ, αφού μου ‘φυγες εσύ
