Θα ’ρθει σαν μια ρόδα που κυλά
σαν παιδί που ψάχνει να χωθεί στην αγκαλιά
θα ’ρθει ένα πρωί σα χαμόγελο ζεστό
σε ένα βλέμμα μέσα στο μετρό
Σαν την άνοιξη θα’ρθει
να σου πάρει την ψυχή
και οι λύπες σου θα γίνουνε γιορτή
Ότι έφυγε θα’ρθει
να ανθίσει την πληγή
κι ότι πέθανε θα ξαναγεννηθεί
Σαν καράβι άγονης γραμμής
σαν το πρώτο κλάμα μιας αγέννητης ζωής
σα μικρός Θεός που παλεύει μοναχός
μέσα στις σκιές για λίγο φως
Σαν την άνοιξη θα ’ρθει
να σου πάρει την ψυχή
και οι λύπες σου θα γίνουνε γιορτή
Ότι έφυγε θα ’ρθει
να ανθίσει την πληγή
κι ότι πέθανε θα ξαναγεννηθεί
