Στο χωρισμό μας δεν μπορώ, ούτε στιγμή να ησυχάσω.
Είναι για μένα φοβερό να το σκεφτώ πως θα σε χάσω
Όταν μου λες πως ο καιρός τη λησμονιά σ’ όλους τη φέρνει
γίνετ’ ο πόνος πιο σκληρός και την καρδιά μου δέρνει
Αγαπούλα Αγαπούλα αγαπούλα μου εσύ γλυκιά
κάθε σκέψις να πιστέψεις στη ζωή μου είσαι ‘συ μοναδικιά
Τι κι αν μου `ταξαν παλάτια, ν’ αρνηθώ τα δυο σου μάτια
Αγαπούλα Αγαπούλα, ένα μόνο πάλι θα σου πω
πως εσένα, πάντα εσένα στη ζωή μου θα λατρεύω, θ’ αγαπώ
Ρωτώ τους φίλους να μου πούνε αν πονάς κι εσύ μακριά μου
κι αντί γι’ απάντηση γελούν με τον τρελό τον έρωτά μου
ας είναι φως μου ας πονώ, ας κλαίω εγώ και για τους δυο μας
κάθε ντροπή περιφρονώ μπροστά στο χωρισμό μας
