Μην απορείς που μακριά σου δεν αντέχω
μην απορείς που μακριά σου δεν μπορώ
θέλω συνέχεια στο πλάι μου να σ’ έχω
να σε φιλώ και να σου λέω σ’ αγαπώ
Εγώ έχω μάθει ν’ αγαπώ αρρωστημένα
εγώ δεν έμαθα να νοιάζομαι για μένα
τα δίνω όλα όπου ζω και αγαπάω
και ας το ξέρω πως στο τέλος θα πονάω
Μην απορείς τόσο πολύ που σε λατρεύω
μην απορείς που μόνος πέφτω στο κενό
ό, τι αγγίζεις το μισώ και το ζηλεύω
και όταν λείπεις νιώθω πως θα τρελαθώ
