Μια μια τις ώρες μου μετρώ
κάθε λεπτό γίνεται πόνος
κι ένα παράπονο πικρό
που λησμονιά δεν βρίσκω πίσω
Αγγελέ μου δεν αντέχω
μακριά σου πια να ζήσω
μια φωνή μες στη νύχτα
που σου λέει γύρνα πίσω
άγγελέ μου μη μ’ αφήνεις
να με παίρνει το αγιάζι
κι η παγωνιά
Αγγελέ μου δεν αντέχω
μακριά σου πια να ζήσω
μια φωνή μες στη νύχτα
που σου λέει γύρνα πίσω
στο βοριά σου η ψυχή μου
στέκεται και ξεπαγιάζει
δίχως αγκαλιά
Μια μια τις σκέψεις μου γυρνώ
αγάπη μου πάλι σε σένα
είναι το δάκρυ μου καυτό
σαν πρωτοβρόχι που ξεσπά
