Ταξίδι μέσα στη σιωπή
ξεκίνησα ένα βράδυ,
κανένας δε μου το ‘χε πει
πως θα ‘ταν για τον Άδη,
κανένας δε μου το `χε πει
πως θα ‘ταν για τον Άδη.
Σβηστό στα χέρια το κερί,
ποια μοίρα με αρπάζει,
στον Άγιο Πέτρο σηκωτή
με πάει και με δικάζει,
στον Άγιο Πέτρο σηκωτή
με πάει και με δικάζει.
Άγιε μου, ρίξε μια πενιά
και χόρεψε για μένα,
κι αν βγήκε ο Χάρος παγανιά
του τα ‘χω κερασμένα.
Τα σφάλματα που έκανες,
μου λέει, συλλογίσου,
το ξέρω πως στα όρια
έζησες τη ζωή σου,
το ξέρω πως στα όρια
έζησες τη ζωή σου.
Κακό δεν έβαζα στο νου,
αλήθεια σου το λέω,
και με τον πόνο του αλλουνού
ακόμα τώρα κλαίω,
και με τον πόνο του αλλουνού
ακόμα τώρα κλαίω.
Άγιε μου, ρίξε μια πενιά
και χόρεψε για μένα,
κι αν βγήκε ο Χάρος παγανιά
του τα ‘χω κερασμένα.
Άγιε μου, ρίξε μια πενιά
και χόρεψε για μένα,
κι αν βγήκε ο Χάρος παγανιά
όλα συγχωρεμένα.
