Άιντε τα χιόνια λιώσανε
λόγια που ‘χαμε αφήσει φύγαν μας προδώσανε
Μήπως και τι θα κάνανε σιγά μη μένανε
ούτε θυμάμαι οι λέξεις μου ποιους καίγανε
Παλάτια χτίσαμε πάνω σε άμμο παχιά
και στερέψαμε από όνειρα ταχιά – ταχιά
Τώρα σε τόπο άλλο θα προκαλέσω σάλο
τον καιρό περιμένω απλά να μου κάνει σινιάλο
Να ξεχυθώ πάλι σαν λάβα μέσα απ`τα έγκατα της γης
για να θολώσω λιγάκι τ`όμορφο χρώμα της αυγής
Μπορείς; κάν’ το κι εσύ
φτιάξε ωραία μουσική μάθε τους στίχους σου φαρσί
Και πες μου επιτέλους ποια είναι τα όνειρα σου όχι μη φτύσεις χολή
ούτε καμιά στιχουργική απειλή
Αναλωθήκαμε πολύ μ`όλη αυτή τη μαλακία
Κι`έχουμε χάσει την πραγματική ουσία
Άιντε και το κουπλέ τελειώνει φτάνει το ρεφρέν
Δεν ανήκω πια στους μεν ούτε στους δεν
Μ’ ανήκω μόνο σε μένα και δε μου ανήκει κανένας
παρά μονάχα το μελάνι αυτής της γαμημένης πέννας
Και το λευκό χαρτί που επιτέλους λειτουργεί όχι οργή για να φτύσω
μα σαν θεμέλιο όνειρα για να χτίσω
Και με νότες καθάριες να το στολίσω
αφού πρώτα το ντύσω μ`αγάπη θα στο ξεφουρνίσω
Άιντε πες μου τα όνειρα σου
Φτιάξε ωραία μουσική μάθε τους στίχους σου φαρσί
Άιντε κι άστα να πετάξουν
Αφού πρώτα τα ντύσω μ`αγάπη θα στα ξεφουρνίσω
Άιντε κι εγώ θα μεθύσω
Οργή δε θα φτύσω βάζω θεμέλια όνειρα για να χτίσω
Άιντε να ξεκαθαρίσω
Δε μετανιώνω για ότι έζησα μα πίσω δε γυρίζω
Άιντε τ’ αστέρια ανάψανε
και πάλι στέγη για απόψε όμορφη μας φτιάξανε
Και μας χαράξανε πορεία το βήμα μας να ανοίξουμε
γιατί σαν σκάσει η αυγή και τούτα θα σκορπίσουνε
Όπως σκορπίσαμε κι εμείς σαν φύλλα φθινοπωρινά
βλέπω εντέλει τα όνειρα μας δεν ήτανε κοινά
Μέσα σε όνειρα άλλων τη τύχη μας γυρεύαμε
χαρά λύπη αρώματα από ‘κει ξεκλέβαμε
Ήρθε η ώρα το δικό μας πίνακα να ζωγραφίσουμε
με δικιά μας ανάσα ζωή να του χαρίσουμε
Να το γεμίσουμε μ’ όνειρα του δικού μας ύπνου
να τα στεριώσουμε στη ράχη κατάλευκου κύκνου
Να κολυμπήσουν στα πιο απίθανα μέρη της γης
και ν’ ανταμώσουν πετώντας στις ομορφιές της ζωής
Που ‘ναι κρυμμένες στα πελάγη τ’ ουρανού
και σε θάλασσες που δε χωράν στο νου
Άιντε και κάπως έτσι κλείνω
για ότι έζησα δε μετανιώνω απλά πίσω τ’ αφήνω
Πάω να βρω τώρα τα δικά μου όρια
και το ταξίδι ξεκινάει απ`τα βόρια
Άιντε πες μου τα όνειρα σου
Φτιάξε ωραία μουσική μάθε τους στίχους σου φαρσί
Άιντε κι άστα να πετάξουν
Αφού πρώτα τα ντύσω μ`αγάπη θα στα ξεφουρνίσω
Άιντε κι εγώ θα μεθύσω
Οργή δε θα φτύσω βάζω θεμέλια όνειρα για να χτίσω
Άιντε να ξεκαθαρίσω
Δε μετανιώνω για ότι έζησα μα πίσω δε γυρίζω
Άιντε πες μου τα όνειρα σου
Φτιάξε ωραία μουσική μάθε τους στίχους σου φαρσί
Άιντε κι άστα να πετάξουν
Αφού πρώτα τα ντύσω μ’ αγάπη θα στα ξεφουρνίσω
Άιντε κι εγώ θα μεθύσω
Οργή δε θα φτύσω βάζω θεμέλια όνειρα για να χτίσω
Άιντε να ξεκαθαρίσω
Δε μετανιώνω για ότι έζησα μα πίσω δε γυρίζω
