Τα μάτια μου τ’ ανύπνωπτα
σε ψάχνουν μες το τίποτα
δίπλα μου περνάς, ούτε με κοιτάς
ούτε μου μιλάς, άκου με
Είσαι σκεπτικός, μελαγχολικός, και μοναχικός άκου με
Μα δεν μ’ ακούς.
Είσαι μια σιωπή , κόκκινη βροχή
και μια προσευχή, άκου με
όραμα που ο νους, φτιάχνει από καπνούς
και εσπερινούς, άκου με.
Μα δεν μ’ ακούς.
Τα μάτια μου τ’ ανύπνωπτα
σε ψάχνουν μες το τίποτα
κι όλο αναριγώ κι όλα σε ζητώ
πόσο σ’ αγαπώ, άκου με
Είσαι μοναχός , σαν ένας θεός
τόσο μακρινός, άκου με.
Μα δεν μ’ ακούς.
Είσαι μια σιωπή , κόκκινη βροχή
και μια προσευχή, άκου με
όραμα που ο νους, φτιάχνει από καπνούς
και εσπερινούς, άκου με.
Μα δεν μ’ ακούς.
