Μαγκίτης, θέλω, κι αλανάκι
τη ζωή μου να περνώ,
να μη με τρώει το φαρμάκι,
με βλαμάκια να γυρνώ,
κοντομαλλούσσα, πω πω πω πω πω πω
να μου κλέβει την καρδιά
να ξενυχτάω, πω πω πω πω πω πω
γι’ αυτήν κάθε βραδιά.
Αλάνικο, αλάνικο, μικρό και παιχνιδιάρικο
το νάζι κόφ’ το τώρα πια
το νάζι κόφ’ το τώρα πια.
Κρυφόμαγκας μα και μορτάκι
τις σκοτούρες μου πετώ,
δε νιώθω μέσα μου μεράκι
και αδιάκοπα γλεντώ,
μόνο μια τσαχπίνα πω πω πω πω πω πω
αν με μπλέξει θα χαθώ,
στην αγκαλιά της πω πω πω πω πω πω
με φιλιά θα ναρκωθώ.
Αλάνικο, αλάνικο, μικρό και παιχνιδιάρικο
το νάζι κόφ’ το τώρα πια
το νάζι κόφ’ το τώρα πια.
