Άλλη μια νύχτα που δεν είσαι εδώ, που δε σ’ έχω.
Άλλη μια νύχτα που πια δεν περνάει έτσι απλά.
Δύο παρά και στους δρόμους ξανά
με τ’ αμάξι μου βγαίνω και τρέχω
για να ξεχάσω πως λείπεις κι αυτό με πονά.
Άλλη μια νύχτα που πνίγομαι που δεν αντέχω
θέλω να σβήσω όσα ζήσαμε, μα είναι αργά.
Τίποτα πια δεν είναι όπως παλιά
το γκάζι πατάω και τρέχω
άδειοι οι δρόμοι και άδεια η δική μου καρδιά.
Δεν αντέχω, αν δεν σ’ έχω, η ελπίδα μου σβήνει
και στα κόκκινα τρέχω, για να νιώθω πως ζω.
Δεν αντέχω αν δεν σ’ έχω, η πληγή μου δεν κλείνει,
άλλη μια νύχτα υποφέρω γιατί σ’ αγαπώ.
Άλλη μια νύχτα που δύσκολα θα ξημερώσει.
Ώρες ατέλειωτες μες στην Αθήνα οδηγώ.
Γκάζι πατώ μήπως και ξεχαστώ
μα τ’ αντίο σου μ’ έχει πληγώσει,
θέλω να διώξω τον πόνο, μα δεν μπορώ.
Δεν αντέχω, αν δεν σ’ έχω, η ελπίδα μου σβήνει
και στα κόκκινα τρέχω, για να νιώθω πως ζω.
Δεν αντέχω αν δεν σ’ έχω, η πληγή μου δεν κλείνει,
άλλη μια νύχτα υποφέρω γιατί σ’ αγαπώ. (χ2)
άλλη μια νύχτα υποφέρω γιατί σ’ αγαπώ.
