Άλλους τους δέρνει ο χωρισμός
κι άλλους πληγώνει ο χάρος,
άλλοι για μια γυναίκα κλαιν
κι έχουν φωτιά μεγάλη,
μα εγώ ο δόλιος όλα αυτά
τα έχω στο κεφάλι.
Ποια φωτιά να πρωτοσβήσω,
ποια πληγή να πρωτοκλείσω;
Δεν είναι μαύρη συμφορά
που να μη με χτυπήσει.
Οι συγγενείς μ’ αδίκησαν,
με πρόδωσαν οι φίλοι
κι η μαύρη φτώχεια μ’ άρπαξε
το γέλιο απ’ τα χείλη.
Ποια φωτιά να πρωτοσβήσω,
ποια πληγή να πρωτοκλείσω;
Η κάθε άσπρη τρίχα μου
έχει και μια ιστορία.
Αν άσπρισα και γέρασα
τα χρόνια μου πριν φύγουν,
είναι γιατί τα βάσανα
ως το λαιμό με πνίγουν.
