Με αλυσίδες δέθηκα και βασανίστηκα
τη φυλακή μου έχτισα και μέσα κλείστηκα
και τραγουδάω μοναχός σαν τον κατάδικο
για να ξορκίσω το κακό μου και το άδικο
Και τραγουδάω μια ζωή να πω τ’ ανείπωτα
για μια ψυχή που τυραννιέται απ’ το τίποτα
Προσφυγοπούλα μου ψυχή στα παραπήγματα
τραγούδησέ μου τα βαριά, βαριά σου κρίματα
κανείς δε φταίει στη ζωή για ό,τι δικάζεται
και τραγουδάει την καταδίκη να μοιράζεται
