Σε θυμήθηκα ξανά κι η καρδιά πάλι περνά δοκιμασία
λείπεις κι όλη μου η ζωή μοιάζει νύχτα σκοτεινή
δεν έχει αξία
έκλεισες την πόρτα σου στο χτες και τις μεγάλες μας
στιγμές τις έχεις σβήσει
κρίμα γιατί ήσουν εσύ που κι από μένα πιο πολύ
είχα αγαπήσει
Αν ήξερες τι πέρασα απ’ την στιγμή που σ’ έχασα
να ’ρχόσουν στη θέση μου αυτήν την ώρα
αν ήξερες τι έκανες που μια αγάπη πέθανες
και που για ένα πείσμα σου χαθήκαν όλα
Δεν υπάρχει μια στιγμή που να μη με οδηγεί
σε σένα η σκέψη
κι ότι μου άφησες εδώ σαν δικό σου φυλαχτό
έχω λατρέψει
έκλεισες την πόρτα σου στο χτες και τις μεγάλες μας
στιγμές τις έχεις σβήσει
κρίμα γιατί ήσουν εσύ που κι από μένα πιο πολύ
είχα αγαπήσει
