Αν ξαναρχόμουν στον παλιόκοσμο μια μέρα,
ένα θα άλλαζα, θα άλλαζα καρδιά,
αυτή που κλαίει για τον πόνο του καθένα
και δεν την νοιάστηκε κανένας μια φορά.
Αν ήμουν άλλη, αν ήμουν άλλη,
δε θα ’χες φύγει απ’ τη ζωή μου την κλειστή.
Εγώ κι η πίκρα η μεγάλη
ούτε που θα ’χαμε ποτέ μας συστηθεί.
Όταν κοιτάζω της ψυχής μου την οθόνη
και ξαναζώ χαμένα χρόνια θλιβερά,
θέλω να πνίξω τον εχθρό που με σκοτώνει,
τον δολοφόνο που χτυπάει στ’ αριστερά.
Αν ήμουν άλλη, αν ήμουν άλλη,
δε θα ’χες φύγει απ’ τη ζωή μου την κλειστή.
Εγώ κι η πίκρα η μεγάλη
ούτε που θα ’χαμε ποτέ μας συστηθεί.
