Απ’ την ώρα που ‘χεις φύγει η απόγνωση με πνίγει,
η φωτιά που ‘χες ανάψει, βλέπω πια να με τυλίγει,
τι σου έφταιξα, ψυχή μου, τι κακό σου έχω κάνει,
πήρες δώρο τη ζωή μου και δυο ζωές μου ‘χεις πεθάνει.
Αναμνήσεις σε θυμίζουν, αναμνήσεις με τσακίζουν,
το σκοπό σου να με λιώσεις, τώρα αυτές τον συνεχίζουν,
αναμνήσεις σε θυμίζουν, αναμνήσεις με τσακίζουν,
το έργο σου να με τελειώσεις, τώρα αυτές το συνεχίζουν.
Πόσο έχω υποφέρει η καρδιά μου μόνο ξέρει,
απ’ αυτά που μου ‘χεις κάνει κι ως εδώ που μ’ έχεις φέρει,
τι σου έφταιξα, ψυχή μου, τι κακό σου έχω κάνει,
πήρες όλη την ζωή μου και δυο ζωές έχεις πεθάνει.
Αναμνήσεις σε θυμίζουν, αναμνήσεις με τσακίζουν,
το σκοπό σου να με λιώσεις, τώρα αυτές τον συνεχίζουν,
αναμνήσεις σε θυμίζουν, αναμνήσεις με τσακίζουν,
το έργο σου να με τελειώσεις, τώρα αυτές το συνεχίζουν.
