Μια φωτιά καίει το μυαλό μου
και οι σκέψεις μου στάχτη γίνονται
που σκορπίζονται στ’ ανοιχτά του ανέμου
να σε βρουν εκεί που βρίσκεσαι.
Μια βροχή πνίγει τη φωνή μου
και οι λέξεις ποτάμια γίνονται
να κυλήσουνε μέχρι την καρδιά σου
να σου πούνε πόσο σ’ αγαπώ.
Μήπως είδε κανείς σας τον καλό μου
να ‘χει αγκαλιά τον άνεμο;
μήπως είδε κανείς σας τον καλό μου
να κοιμάται μέσα στο νερό;
