Ανθίζουνε τα γιασεμιά
γλυκό μου μανταρίνι,
ανασαιμιά μου όμορφη
που η ζωή σου δίνει…
Μοσχοβολούν τα λόγια σου
τα χέρια σου λιμάνι,
όποιος σ’ αγάπησε πολύ
τα λογικά του χάνει…
Στην ομορφιά σου αφήνεται
της Άνοιξης το χρώμα,
στην ευωδιά σου γίνεται
βασιλικός, το στόμα.
Ανθίζουνε τα γιασεμιά
γλυκό μου μανταρίνι,
ανασαιμιά μου όμορφη
που η ζωή σου δίνει…
Μοσχοβολούν τα λόγια σου
τα χέρια σου λιμάνι,
όποιος σ’ αγάπησε πολύ
τα λογικά του χάνει…
Στην ομορφιά σου αφήνομαι
στης Άνοιξης το χρώμα,
στην ευωδιά σου γίνομαι
βασιλικός στο στόμα…
