Θυμάμαι απ’ την πρώτη μας στιγμή
Αισθάνθηκα πως ήσουνα εσύ
Έρωτας πολύ μεγάλος
Σαν να μην υπήρξε άλλος
Λες και μαζί σου είχα γεννηθεί
Θυμάμαι όταν σ’ είχα πρωτοδεί
Το βλέμμα σου βαθιά έχει χαραχθεί
Λες κι είχε γιορτή η μοίρα
Όταν αγκαλιά σε πήρα
Μα τώρα είσαι κοφτερό γυαλί
Να μου εξηγήσεις γιατί
Μια σχέση μοναδική
Πνίγεται σε ωκεανούς
Που είναι για ανθρώπους δειλούς
Νόμιζα εσύ δε θ’ ανήκεις σε αυτούς…
Να μου εξηγήσεις τ’ ακούς
Γιατί δεν χωράει ο νους
Πως τα βηματά σου μπορούν
Εύκολα να υποχωρούν
Νόμιζα πως τέτοιες αγάπες τολμούν
Δεν τρέχουν μακρυά να σωθούν
Θυμάμαι συναντήσεις τρυφερές
Ήθελες τα πάντα να μου λές
Νιώθαμε ακριβώς το ίδιο
Τώρα την αγάπη κρύβω
Σε χίλιες μπόρες, θύελλες, σιωπές
Να μου εξηγήσεις γιατί
Μια σχέση μοναδική
Πνίγεται σε ωκεανούς
Που είναι για ανθρώπους δειλούς
Νόμιζα εσύ δε θ’ ανήκεις σε αυτούς…
Να μου εξηγήσεις τ’ ακούς
Γιατί δεν χωράει ο νους
Πως τα βηματά σου μπορούν
Εύκολα να υποχωρούν
Νόμιζα πως τέτοιες αγάπες τολμούν
Δεν τρέχουν μακρυά να σωθούν
Δεν τρέχουν μακρυά να σωθούν………….
