Αναστενάζει η Κοκκινιά,
το Πέραμα υποφέρει.
Δακρύζει το Αιγάλεω,
πονάει το Περιστέρι.
Μες στης Αθήνας την ψυχή
και στου Πειραία την καρδιά,
της φτώχειας το παράπονο
ριζώθηκε βαθιά.
Της Δραπετσώνας ο καημός
φτάνει στην Ιωνία.
Στη Δάφνη, στην Καισαριανή
λαχτάρες κι αγωνία.
Μες στης Αθήνας την ψυχή
και στου Πειραία την καρδιά,
της φτώχειας το παράπονο
ριζώθηκε βαθιά.
Μπουρνάζι και Πετράλωνα,
μαζί κι η Καλλιθέα,
του μόχθου γίναν συντροφιά,
του στεναγμού παρέα.
Μες στης Αθήνας την ψυχή
και στου Πειραία την καρδιά,
της φτώχειας το παράπονο
ριζώθηκε βαθιά.
