Θα ΄δινα τα πάντα ξανά
να βρισκόμουν λίγο κοντά σου
σαν σκιά μες στα σκοτεινά
να χανόμουν στην αγκαλιά σου
Να τολμούσα και να σου πω
όλα αυτά που είχα κρυμμένα
θα `θελα για ένα λεπτό
να γινόμουν ένα με σένα…
Μέσα στο κρύο και μες στη βροχή
μες στο Χειμώνα είν’ η καρδιά μου μόνη
μοιάζει καράβι διχως πανί
με μια πυξίδα που ορίζεις εσύ
κι όπου θέλεις την πας
κι ας σου χαρίζει ολα αυτά που ζητάς.
Θα ΄δινα τα πάντα ξανά
να βρισκόμουν λίγο κοντά σου
σαν σκιά μες στα σκοτεινά
να χανόμουν στην αγκαλιά σου
Να τολμούσα και να σου πω
όλα αυτά που είχα κρυμμένα
θα `θελα για ένα λεπτό
να γινόμουν ένα με σένα…
Μέσα από εικόνες θολές σκοτεινές
με ταξιδεύει η μορφή σου στο χθες
οι αναμνήσεις δεν ήταν πολλές
Θεέ μου, αν ήξερα στ’ αλήθεια τι θες
ίσως κάποια αυγή
να βρισκόμασταν και πάλι μαζί…
Θα ΄δινα τα πάντα ξανά
να βρισκόμουν λίγο κοντά σου
σαν σκιά μες στα σκοτεινά
να χανόμουν στην αγκαλιά σου
Να τολμούσα και να σου πω
όλα αυτά που είχα κρυμμένα
θα `θελα για ένα λεπτό
να γινόμουν ένα με σένα…
