Κάποιοι με είπανε ακόμα αθώο
πως έχω στην καρδιά λευκό μητρώο
κάποιοι με είπανε ονειροπόλο
που θέλω ν’ αγαπώ εσένα μόνο
Τα όνειρά μου σαν τα πέταλα μιας ανεμώνας
που τη σκόρπισες φυσώντας σαν να ’σουν χειμώνας
πες μου τη ζωή μου όμως πως να συνεχίσω
που δεν έχω πια τα δυο σου χείλη να φιλήσω
πες μου τη ζωή μου όμως πως να συνεχίσω
που δεν έχω πια τα δυο σου χέρια να κρατήσω
Κάποιοι με είπανε παιδί ακόμα
και η ζωή μου πως θ’ αλλάζει χρώμα
πως αρκετές φορές θα γίνει γκρίζα
σαν ορφανή από ζωγραφιά κορνίζα
Τα όνειρά μου σαν τα πέταλα μιας ανεμώνας
που τη σκόρπισες φυσώντας σαν να ’σουν χειμώνας
πες μου τη ζωή μου όμως πως να συνεχίσω
που δεν έχω πια τα δυο σου χείλη να φιλήσω
πες μου τη ζωή μου όμως πως να συνεχίσω
που δεν έχω πια τα δυο σου χέρια να κρατήσω
