Δυο χρόνια χαμένος στο δάσος της σιωπής
Τα όνειρα αγγίζουν την αλήθεια, μα δεν είσαι εκεί
Άννα
Άννα
Στο παράθυρο χλωμή
τ’ αστέρια στάζουνε βροχή, εσύ κοιτάς
Στην καρδιά σου τον πόνο καλά κρατάς
φυλακή τα δάκρυά σου, εσύ γελάς
Άννα
Άννα
Φοβάσαι την κάθε σου στιγμή
Η ματιά σου μου σβήνει την ψυχή
Στην αγωνία σου τα νύχια μου τρυπάνε το κορμί
Μαζί μου να φύγεις θέλεις μα δεν μπορείς
Άννα
Άννα
