Τα λόγια ήτανε καλά
καλά και τιμημένα
μαλαματένιος ο σταυρός
χωρίς καδένα
Άνοιξε το παράθυρο να μπει
δροσιά να μπει του Μάη
εμείς γι’ αλλού κινήσαμε γι’ αλλού
κι αλλού η ζωή μας πάει
Οι βέρες ήτανε χρυσές
χρυσές κι οι αλυσίδες
που δέσανε τα νιάτα μας
πως δεν τις είδες
Άνοιξε το παράθυρο να μπει
δροσιά να μπει του Μάη
εμείς γι’ αλλού κινήσαμε γι’ αλλού
κι αλλού η ζωή μας πάει
