Σκύλα, δε θα σου τηλεφωνήσω
κι αν με πάρεις, θα στο κλείσω
θα σου δείξω εγώ
Κάργια, έσκισα τα γράμματά σου
μάζεψα τα πράγματά σου
τέρμα, ως εδώ
Γιατί είσαι άχαρη, είσαι αχάριστη
είσαι μονόχνοτη, κομπλεξικιά
Γιατί είσαι άγαρμπη, είσαι αναίσθητη
είσαι κρυόκωλη και ανοργασμικιά
και ανοργασμικιά
Κτήνος, δε μου φτάνει ένα μπουκάλι
με κατάντησες ρεμάλι
κι αλκοολικό
Βούρλο, πρώτα θες να με φυτέψεις
κι ύστερα θα με πιστέψεις
πόσο σ’ αγαπώ
