Δεν έχει στόμα ο καημός να σου μιλήσει
δεν έχει λόγια ο στεναγμός να σου το πει
δεν έχει μάτια ο χωρισμός για να δακρύσει
να μη που φύγεις, μην πετάξεις το πρωί.
Άνθρωπος δεν είν’ ο πόνος
φίλος για να ζεσταθείς
κι έτσι κι απομείνεις μόνος
σαν κλαράκι θα κοπείς.
Δεν έχει σίδερα ο πόνος να τα σπάσεις
σκοινί δεν είναι η μοναξιά για να κοπεί
δε έχει χέρια η αγάπη να την πιάσεις
να την κρατήσεις μια ολόκληρη ζωή.
Άνθρωπος δεν είν’ ο πόνος
φίλος για να ζεσταθείς
κι έτσι κι απομείνεις μόνος
σαν κλαράκι θα κοπείς.
