Τώρα τυχαία κάπου σε συναντώ σ’ ένα τίποτα
Στον εαυτό μου που ρωτάει απαντώ κάπως ύποπτα
Ξέρεις θα μπορούσα εγώ όλα να τα θυσιάσω για σένανε
Ξέρεις έμαθα το μηδέν και εσύ ένα δεν…
Μα εύχομαι να μπορούσες να έρθεις στη θέση μου
Να δίνεις χίλια, να χάνεις αλύπητα
Θα έκλαιγες απ’ την τόσο μεγάλη αγάπη μου
Και θα φοβόσουν το τόσο σου τίποτα
Πόσο θα ’θελα απ’ την αρχή την αγάπη αυτή
Να τη ζούσαμε οι δυο μας αντίστροφα
Ρόλους αν αλλάζαμε εμείς, να δω τι θα ’χες να πεις
Αν το πόνο τον ζούσες αντίστροφα
Τώρα σαν ξένα μοιάζουν όλα λοιπόν σ’ ενα τίποτα
Μα κάτι οικείο πάντα λέει «παρόν», κάπως ύποπτα
Ξέρεις θα μπορούσα εγώ να κοπώ για σένα πάνω στην τρέλλα μου
Ξέρεις είμαι πια δυνατός και εσύ τώρα εκτός
Μα εύχομαι να ερχόσουν μια μέρα στη θέση μου
Να δίνεις χίλια, να χάνεις αλύπητα
Θα έκλαιγες απ’ την τόσο μεγάλη αγάπη μου
Και θα φοβόσουν το τόσο σου τίποτα
Θα ’θελα να δω τι θα πεις όταν στη σχέση αυτή
Θα κοιτούσες το ψέμα αντίστροφα
Θέσεις αν αλλάζαμε εμείς, πομπούς και δέκτες σιωπής
Τη ζωή μας αν ζούσες αντίστροφα, αντίστροφα
Αντίστροφα
