Πέτρα το σώμα που απ’ τη θάλασσα φαγώθηκε
Μέχρι το κόκκαλο να φτάνει ο αέρας
Και περιμένω σαν εργάτης που νυχτώθηκε
Την πληρωμή μιας ατέλειωτης μέρας
Όρθιος να μένω εκεί που οι άλλοι γονατίσανε
Σαν φάρος πριν τον σκεπάσει ένα κύμα
Βράχος που όλοι οι βοριάδες τον σκαλίσανε
Θα μείνω για να μου στείλεις ένα σήμα
Θα μείνω εδώ για να γυρίσεις
Απ’ την ελπίδα χτυπημένος
Ξέρω πως δυο ζωές θα αργήσεις
Μα έτσι κι αλλιώς είμαι χαμένος
Θα μείνω εδώ για να γυρίσεις
Απ’ την ελπίδα χτυπημένος
Το ξέρω δυο ζωές θα αργήσεις
Μα έτσι κι αλλιώς είμαι χαμένος
Σαν χαρτοπαίχτης που τα φύλλα δε γυρίσανε
Κι ο μόνος δρόμος που του μένει, να μπλοφάρει
Ένα παιδί που από το χέρι το αφήσανε
Και περιμένει κάποιον να ‘ρθει να το πάρει
