Απ’ την οδό Αθηνάς τη Δευτέρα που περνάς
με την νταλίκα σου και με τη γλύκα σου
στη Σοφοκλέους καρφωμένη με κρατάς.
Και στα χιλιόμετρα βάζω παρκόμετρα
να σταματάς και να μου λες πως μ’ αγαπάς.
Απ’ την οδό Αθηνάς τη Δευτέρα που περνάς.
Απ’ την οδό Αθηνάς τη Δευτέρα όταν περνάς,
γράφω τετράστιχα στα μαύρα λάστιχα
που μεταδίδουνε σταθμοί πειρατικοί.
Κι όλο στολίζομαι και βασανίζομαι
κι όλα μου φαίνονται σαν να ’ναι Κυριακή.
Απ’ την οδό Αθηνάς τη Δευτέρα όταν περνάς.
Μες στην οδό Αθηνάς όλοι ξέρουνε για μας
κι όλοι μου λεν πως για ρεζέρβα με κρατάς.
Κι εγώ τρελαίνομαι χωρίς να φαίνομαι
και κυνηγάω τη ζωή σου εκεί που πας.
Μες στην οδό Αθηνάς όλοι ξέρουνε για μας.
Απ’ την οδό Αθηνάς να περάσεις έχεις μέρες.
Κι εγώ κλειδώθηκα και φαρμακώθηκα
ρίχνοντας μέσα στο ποτήρι μου Δευτέρες.
Απ’ την οδό Αθηνάς τις Δευτέρες να περνάς.
