Όσα μου είπες και δεν είπα
λένε πως έχω νικηθεί χωρίς παράταση,
δεν έχω χώρο για άλλη πίκρα
δεν είναι πρόβα η ζωή, είναι παράσταση.
Είναι πια καιρός να έχω ότι μου αξίζει
να ξέρω πως ότι γυαλίζει δεν είναι πάντα θησαυρός.
Είναι πια καιρός να δω πως έχω κάνει λάθη
πως ότι πέρασα για πάθη ήταν στα αλήθεια ο αφρός.
Από έρωτα δεν πέθανε κανείς
από οίκτο μην μ’ αγγίζεις δε χρειάζεται
και συγνώμη για το τέλος μη μου πεις
με συγνώμες ο καημός δεν μετριάζεται.
Από έρωτα δεν πέθανε κανείς
να ελπίζω μην μ’ αφήνεις δε χρειάζεται
το ταξί σε περιμένει μην αργείς
θα την βρω την άκρη μην ανησυχείς,
από έρωτα δεν πέθανε κανείς…
Βλέμμα στα αστέρια δε θα ρίξω
γιατί εκείνο το ψηλά, στην γη με γκρέμιζε
με το παλτό μου θα καλύψω
αυτήν την άδεια αγκαλιά που δεν σε γέμισε.
Είναι πια καιρός να έχω ότι μου αξίζει
να ξέρω πως ότι γυαλίζει δεν είναι πάντα θησαυρός.
Είναι πια καιρός να δω πως έχω κάνει λάθη
πως ότι πέρασα για πάθη ήταν στα αλήθεια ο αφρός.
Από έρωτα δεν πέθανε κανείς
από οίκτο μην μ’ αγγίζεις δε χρειάζεται
και συγνώμη για το τέλος μη μου πεις
με συγνώμες ο καημός δεν μετριάζεται.
Από έρωτα δεν πέθανε κανείς
να ελπίζω μην μ’ αφήνεις δε χρειάζεται
το ταξί σε περιμένει μην αργείς
θα την βρω την άκρη μην ανησυχείς,
από έρωτα δεν πέθανε κανείς…
