Απολογούμαι για την τρέλα που οδηγούμαι
και για το μέλλον που μαζί πια δε θα δούμε
για όλα αυτά που δεν προλάβαμε να πούμε
στον εαυτό μου στον καθρέφτη απολογούμαι
Απολογούμαι που τυχαία θα βρεθούμε
και σαν δυο φίλοι από παλιά θα κοιταχτούμε
κάτι κοινό να μας ενώνει δε θα βρούμε
ένοχη είμαι και γι’αυτό
Απολογούμαι κι ας μου λες πως είναι αργά
εγώ αλήθειες πια δε θέλω να χρωστάω
κι αν τώρα ζούμε παραμύθια χωριστά
απολογούμαι που ακόμα σ’ αγαπάω
Απολογούμαι κι ας μου λες πως είναι αργά
εγώ αλήθειες πια δε θέλω να χρωστάω
κι αν τώρα ζούμε παραμύθια χωριστά
συγχώρεσέ με που εγώ ακόμα σ’ αγαπάω
Απολογούμαι που θα αναρωτηθούμε
με κάποιους άλλους αν θα παρηγορηθούμε
όπως κι εσύ κι εγώ στο τίποτα θ’ αρκούμαι
μα τι να πούμε μα τι να πούμε
Απολογούμαι κι ας μου λες πως είναι αργά
εγώ αλήθειες πια δε θέλω να χρωστάω
κι αν τώρα ζούμε παραμύθια χωριστά
απολογούμαι
