Ποτέ σου δεν κουράστηκες
Για τίποτα δε νοιάστηκες
Δε πόνεσες, δεν έκλαψες
Δε γνώρισες καημό
Γι’ αυτό και δε λυπήθηκες
Και ούτε συγκινήθηκες
Σαν μ’ άφησες, να σέρνομαι
Στου πόνου το στενό
Θα ‘ρθει όμως κάποια μέρα
Ο καημός να βαρεθεί
Από μένανε να φύγει
Και να έρθει να σε βρει
Το χάδι δε σου έλειψε
Το δάκρυ δεν σε ένιψε
Δε πείνασες, δε δίψασες
δεν γνώρισες βροχή
Την απονιά στο αίμα σου
Το ψέμα μες στο βλέμμα σου
Συμπόνια δεν κατάλαβες
Κι αγάπη τι θα πει
Θα ‘ρθει όμως κάποια μέρα
Ο καημός να βαρεθεί
Από μένανε να φύγει
Και να έρθει να σε βρει
