Απόψε απ’ το κρεβάτι μου
μου λείπει η αγάπη μου,
ποια χέρια μου τον πήρανε,
ποια βάσανα τον δείρανε,
κόσμε σκληρέ και τύραννε,
απόψε μου τον πήρανε.
Ας ήτανε να κοιμηθώ
μήπως και τον ονειρευτώ
στα πόδια του να έκλαιγα
μη φύγεις να του έλεγα.
Απόψε απ’ το κρεβάτι μου
δεν έλειψε το δάκρυ μου,
τα μάτια μου δε γείρανε
κι ένας καημός με φύρανε,
κόσμε σκληρέ και τύραννε,
απόψε μου τον πήρανε.
Ας ήτανε να κοιμηθώ
μήπως και τον ονειρευτώ
στα πόδια του να έκλαιγα
μη φύγεις να του έλεγα.
